روش های دانش علمی - طبقه بندی آنها، سطوح و اشکال

روش های مختلفی از دانش علمی برای تحقیق استفاده می شود. آنها یک مجموعه خاص از اصول کلی چشم انداز جهانی را نشان می دهند که برای حل مسائل یک ماهیت عملی و نظری مورد استفاده قرار می گیرند. آنها از روش شناسی در علوم مختلف و حوزه های زندگی استفاده می کنند.

فرم ها و روش های دانش علمی

روش شناسی یک مفهوم وسیع است که دارای ساختار گسترده ای است. یک طبقه بندی اساسی روش های دانش علمی وجود دارد که شامل سه گروه اصلی می شود:

  1. روش های جهانی در فلسفه، نظم برنامه کاربردی و موقعیت جهان را شرح می دهند. برای آنها، اصول اساسی و پایه اساسی بنیادین برای تنظیم هر نوع فعالیت را تحمل می کنند.
  2. روش های علمی عمومی در بسیاری از علوم استفاده می شود، اما آنها در مورد جهانی بودن ندارند. آنها به انواع تجربی و نظری تقسیم می شوند.
  3. تکنیک های خاص در تعدادی از علوم استفاده می شود که تنها توسط این علوم استفاده می شود. به عنوان مثال، مدل سازی اقتصادی تنها به علوم اقتصادی اشاره دارد.

روشهای فلسفی دانش علمی

این گروه روش ها بر اساس ماهیت کلی برنامه کاربرد دارد و از آن برای تجزیه و تحلیل پدیده های طبیعت، فرآیندهای اجتماعی و تصمیمات معنی دار انسان استفاده می کند. سطوح و روش های مختلف دانش علمی وجود دارد، اما به طور سنتی دو نوع وجود دارد: دیالکتیکی و متافیزیکی. با همدیگر، دیگر روش های فلسفی مورد استفاده قرار می گیرند: شهودی، هرمنوتیک و دیگران. همه این زمینه ها در چارچوب مفهوم خود مشروع و مهم هستند.

روش دیالکتیکی دانش علمی

با این اصطلاح، ما یک سیستم خاصی از اصول و قوانین مورد استفاده برای مطالعه و تبدیل اشیاء و پدیده های واقعیت را درک می کنیم. روش های علمی شناخت جهان اطراف شامل چندین اصل است:

  1. روابط بین الملل نشان می دهد که در جهان هیچ چیز کاملا جدا شده وجود ندارد. برای شناخت یک جسم خاص، لازم است محل آن را در یک سیستم از چیزهای مرتبط و پدیده های اطراف آن تعریف کنیم.
  2. خاصیت این بر مبنای عملیات شناختی است که چنین توالی را تشکیل می دهد: یک بررسی عمومی موضوع، تعیین حقایق و پدیده ها در سطح فرآیندهای عمیق، تعریف جهانی و شناسایی یک و غیره.
  3. در نظر گرفتن اشیاء و پدیده ها از طرف های مختلف . روش علم علمی نشان می دهد که بدون در نظر گرفتن دقیق از همه طرف، تجزیه و تحلیل روابط و سایر پارامترها، نمی توان به درستی درک معنای و هدف هر چیزی را بدست آورد.
  4. تاریخ گرایی این به معنی در نظر گرفتن یک شی در روند توسعه، ظاهر و تغییر در زمان است.
  5. تناقضات منبع اصلی و اصلی توسعه را نشان می دهد. آن را در افراد انعطاف پذیری ذهنی، توانایی به اندازه کافی ارزیابی تغییرات، سرعت بخشیدن یا کند کردن فرایندها و تعیین چشم انداز توسعه را تشکیل می دهد.

روش متافیزیکی شناخت

تفکر، که از مفاهیم یک طرفه و یخ زده استفاده می کند، متافیزیکی است. ویژگی های اصلی این روش عبارتند از یکپارچگی، مطلق بودن، غلبه بر یک یا طرف دیگر. در فلسفه، روش های دانش علمی دارای تعدادی از اصول هستند و در متافیزیک آنها عبارتند از:

  1. تمام اطراف باید جداگانه در نظر گرفته شود، که مستقل از یکدیگر است.
  2. Absoluteess تایید شده است، یعنی کامل بودن تمام ارتباطات در جهان.
  3. تغییراتی که با چیزهای شکل رخ می دهد، در نظر گرفته می شود یا یک روند رشد یا تکرار آنچه که گذر شده است.
  4. تنها منبع تغییر، برخورد نیروهای خارجی است که مخالف یکدیگر هستند.

دو نوع روش متافیزیکی شناخت علمی وجود دارد:

  1. اصلاح طلبی پذیرش، به معنای استفاده آگاهانه از اطلاعات دروغین در شرایط اختلاف، که برای حقیقت صادر می شود. این عمدا انجام می شود
  2. اکستنشن روش متدولوژي، شامل ارتباط افکار جداگانه و اغلب ناسازگار، حقايق و غيره.

روش های تجربی دانش علمی

این سطح از دانش علمی بر اساس یک مطالعه عمیق در مورد یک جسم خاص است که علاقه مند است. برای این، مشاهدات و آزمایش های متعدد استفاده می شود. روش های سطح تجربی شناخت علمی، ویژگی های مهمی از هدف بررسی را مشخص می کند که می تواند در عمل بررسی شود. چنین روش هایی برای مطالعه دنیای اطراف مورد استفاده قرار می گیرند، اما آنها بر اساس احساسات و اطلاعات دقیق ابزار اندازه گیری هستند. روش های نظری دانش علمی برای مطالعه پدیده های مختلف و اکتشافات جدید استفاده می شود.

نظارت به عنوان یک روش علمی علمی

این نوع مشاهده توسط شخصیت طولانی مطالعه مطالعه شده است. او توسط عینیت، اطمینان و منحصر به فرد مشخص می شود. روش های اصلی دانش علمی شامل مشاهدات بر اساس یک فرضیه خاص و ضبط حقایق به دست آمده است. آنها توابع خود را دارند: آنها اطلاعات را به فرد ارائه می دهند، آنها می توانند در مقایسه با نتایج حاصل شده در نتیجه مطالعات اولیه انجام شده در نظریه، مقایسه کنند.

آزمایش به عنوان یک روش علمی علمی

این اصطلاح به عنوان اقدامات فعال فردی است که با هدف تغییر فرآیند که او در حال مطالعه است، درک می شود. علاوه بر این، آزمایش شامل ضبط تغییرات در روند و تولید مثل آن است. تمام سطوح، روش ها، اشکال شناخت علمی بیشتر یا کمتر با آزمایش هایی است که نیاز به تلاش بیشتری نسبت به مشاهدات دارند. فرایند یادگیری شامل ایجاد شرایط منحصر به فرد برای حذف نفوذ بیرونی است. روش های بسیاری از دانش علمی شامل مراحل و آزمایش استثنا نیست:

  1. اول، برنامه ریزی و گام به گام ساخت تحقیق انجام می شود. در این مرحله، هدف، معنی و غیره تعیین می شود.
  2. یک آزمایش انجام می شود که تحت کنترل کامل انجام می شود.
  3. هنگامی که مرحله فعال تکمیل شود، تفسیر نتایج آغاز می شود.

روش های دانش علمی - مقایسه

این نوع تحقیق برای شناسایی ویژگی های رایج و متمایز مربوط به یک موضوع خاص یا پدیده استفاده می شود. تمام روش ها و ابزار دانش علمی باید با الزامات خاصی برآورده شود و در مقایسه با دو مورد وجود دارد: تحقیق بین اشیائی انجام می شود که دارای ویژگی های مشترک واقعی هستند و برای مقایسه از تمام علائم اجسام و پدیده ها استفاده نمی کنند، اما تنها مهم ترین آنها است. مقایسه را می توان به روش های زیر انجام داد:

  1. راست مورد استفاده قرار گیرد اگر هیچ شیء سوم وجود ندارد، یعنی مرجع.
  2. غیر مستقیم در این مورد، کیفیت ها در برابر یک شی که ایده آل است، مقایسه می شود.

روشهای علمی عمومی دانش علمی

برای نشان دادن دانش دانش در همه علوم، استفاده از روش های علمی عمومی معمول است. آنها الگوهای کلی روش شناختی، به عنوان مثال، تحقیق، مشاهده، مدل سازی، روش احتمالاتی و غیره را تشریح می کنند. روش های جهانی دانش علمی شامل منطق است که همه مردم از آن استفاده می کنند. مطالعات با استفاده از تجزیه و تحلیل و روش های دیگر انجام می شود.

القایی و کسر، به عنوان روش های دانش علمی

دو روش ارائه شده یک رابطه غیرقابل حل با یکدیگر دارند و نمی توان یکی از اهداف یکی را با کاهش نقش دیگر افزایش داد. مفهوم روش دانش علمی، اهمیت کسر را به عنوان انتقال دانش از فهم عمومی به خصوص و فرد توصیف می کند. در این مورد، دانش عمومی واقعا موجود به عنوان نقطه شروع برای استدلال استفاده می شود. تخفیف نیروی محرک فوق العاده ای است که متقاعد شده است و برای اثبات قضیه های مختلف در هر زمینه مورد استفاده قرار می گیرد.

روش های دانش علمی شامل القای، که به عنوان تغییر در روند شناخت از جزئیات به طور کلی، یعنی فرایند معکوس از کسر، درک می شود. این استفاده می شود زمانی که لازم است که نتایج حاصل از مشاهدات و آزمایشات به طور کلی به دست آید. هدف اصلی القاء، شکل دادن به قضاوت عمومی، به عنوان مثال، فرضیه ها، تعمیم ها، قضیه ها و غیره است. ويژگي هاي اين روش شناخت علمي شامل ويژگي احتمالاتي است كه استفاده از آن حصول حقيقت را تضمين نمي كند.

مدل سازی به عنوان یک روش علمی علمی

از زمان قدیم این نوع تحقیق را اعمال کنید، و در حال حاضر به بسیاری از علوم علمی گسترش یافته است. این به عنوان فرآیند توسعه، مطالعه و استفاده از مدل های مختلف درک می شود. روشهای دانش علمی دنیای خمیر به یکدیگر وابسته هستند، بنابراین، با شبیه سازی، انتزاع، قیاسی، فرضیه و غیره تعامل دارند. نیاز به کاربرد آنها با این واقعیت تعیین می شود که بسیاری از اشیا را نمی توان مورد بررسی قرار داد و یا تمام دستکاری ها بیش از یک روز طول می کشد. مدل سازی شامل چنین عناصری است: موضوع، شی و مدل، میانجی کردن رابطه بین آنها.

تجزیه و تحلیل و سنتز، به عنوان روش های دانش علمی

یکی از رایج ترین روش ها، تجزیه و تحلیل است که به عنوان تفکیک ذهنی یک شی به عناصر به منظور مطالعه ساختار آن، ویژگی ها و سایر پارامترها درک می شود. استفاده از روش های دانش علمی و در این مورد تجزیه و تحلیل کمک می کند تا برای رسیدن به حقیقت. به عنوان یک عملی منطقی، تجزیه و تحلیل در همه تحقیقات علمی گنجانده شده است و در مرحله اولیه استفاده می شود. تجزیه و تحلیل می تواند از مواد و عملی به ذهنی حرکت کند.

روش های شناخت علمی شامل سنتز است که به عنوان ترکیبی ذهنی از عناصر کامپوزیتی، خواص و سایر خصوصیات جسم به دست آمده در نتیجه تجزیه و تحلیل شناخته شده است. او ویژگی های متمایز را تعریف می کند و سنتز عمومی را متمایز می کند که اشیا را به یک کل واحد متصل می کند. می توان نتیجه گرفت که این دو مفاهیم (تجزیه و تحلیل و سنتز) ارتباط دارند و منشأ آنها در انواع فعالیت های مختلف است. چنین روشهایی و اشکال دانش علمی در فلسفه میتواند باشد:

  1. مستقیم یا تجربی . در مرحله آشنایی اولیه با جسم کاربردی است. با کمک چنین تحلیلی و سنتز امکان پدیده شیء انتخاب شده برای مطالعه را درک می کنیم.
  2. تئوری ابتدایی با تشکر از روش های ارائه شده، می توان ذات واقعی پدیده ای را مورد بررسی قرار داد. در نتیجه، ممکن است ارتباطات علت-اثر را تعیین کند و الگوهای موجود را برجسته نماید.