کولسیستیت مزمن

کولسیستیت مزمن التهاب کیسه صفرا است. دو نوع بیماری وجود دارد:

علائم کولسیستیت مزمن:

هنگامی که علائم کولسیستیت مزمن وجود دارد، ضروری است علت و شکل بیماری را تعیین کنید. علت ممکن است عفونت از روده و سایر اندام های ملتحمه باشد (تاندونولیت، آپاندیسیت، پریودنتیت و غیره). کولسیستیت مزمن نیز ممکن است از بیماری های دستگاه گوارش، آسیب انگل، کولسیستیت حاد، استرس صفراوی در کیسه صفرا، اختلالات خوردن، اختلال درون غدد درون ریز باشد. علائم کولسیستیت مزمن می تواند شبیه به کبد و سایر اندام باشد، بنابراین درمان نیاز به بررسی دارد.

تشدید کولسیستیت مزمن خود را در افزایش دما نشان می دهد، درد مشابه با کولیت های کبدی است، در موارد شدید، زردی ظاهر می شود.

در مقایسه با کولسیستیت acalcular، پس از تشدید کولسیستیت فیزیکی مزمن، عادی سازی پارامترهای ایمنی مشاهده نمی شود.

برای تشخیص کولسیستیت مزمن، آزمایش خون، تجزیه و تحلیل خواص لیتوژنیک صفرا، مطالب دوازدهه، اولتراسوند و اولتراسونوگرافی پویا باید ارائه شود. همچنین معمولا کولسیستوگرافی، ترموگرافی، توموگرافی و غیره تجویز می شود.

درمان

درمان کولسیستیت مزمن به علت بیماری و وجود سنگ های صفراوی بستگی دارد. با استفاده از کولسیستیت محاسباتی، جراحی اغلب تجویز می شود. در مورد کولسیستیت acalculous همراه با بیماری یا اختلالات کار دیگر اعضای بدن، درمان محافظه کارانه خواهد بود. اگر علائم رخ می دهد و در طی درمان کولسیستیت مزمن، یک رژیم غذایی خاص باید مشاهده شود.

رژیم در کولسیستیت مزمن:

با تشدید رژیم غذایی کولسیستیت نقش مهمی در جلوگیری از وقوع تشنج ها دارد. پیوستن به تغذیه مناسب برای درمان موثر کولسیستیت، و برای جلوگیری از آن

درمان کولسیستیت مزمن با داروهای قومی تنها پس از بررسی و مشاوره با متخصص میسر است. اگر کولسیستیت تنها یک نتیجه از بیماری های دیگر است، پس درمان به نتایج نمی رسد تا زمانی که علت حذف شود.

اگر علائم کولسیستیت به نظر می رسد، تشخیص را به تعویق نمی اندازند - بیماری در مراحل اولیه درمان بسیار ساده تر از پس از آن است که تحت عمل جراحی قرار می گیرند و یا درد و رنج می برند که نه تنها وضعیت سلامتی، بلکه وضعیت روحی نیز دارد.