آنتی بیوتیک های اورولوژی

التهاب در اورولوژی اغلب با عفونت با میکروارگانیسم ها همراه است. آنها می توانند کلیه ها، دستگاه ادراری، مثانه را تحت تاثیر قرار دهند، که می تواند منجر به بیماری هایی مانند سیستیت، پیلونفریت، اورتریت شود.

معمولا آنتی بیوتیک های اورولوژی برای درمان عفونت های اورولوژی مورد استفاده قرار می گیرند. برای انتخاب آنها لازم است با توجه به عوامل ایجاد عفونت، دقیقا مشخص شود. برای انجام این کار، طیف اثر ضد میکروبی یک داروی را در نظر بگیرید. اگر آنتی بیوتیک علیه یک پاتوژن خاص فعال نباشد، هدف آن کاملا بی معنی است. علاوه بر این، کارشناسان معتقدند که استفاده مکرر از همان دارو به این واقعیت رسیده است که پاتوژن ها به آن پاسخ نمی دهند، یعنی توسعه مقاومت.

آنتی بیوتیک های اورولوژیک برای سيستيت

سيستيت التهاب مثانه است. اگر از طبیعت باکتریایی (اغلب یک عفونت با E. coli) باشد، آنتی بیوتیک ها باید تجویز شوند. در غیاب درمان، بیماری می تواند مزمن شود.

آنتی بیوتیک ها را برای سيستيت تجويز کنيد فقط بايد يک دکتر باشد. خود دارو در اینجا غیر قابل قبول است در حال حاضر مواد مخدر مانند Monural و Nitrofurantoin مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال، Monural دارای طیف گسترده ای از عمل است، در برابر بسیاری از پاتوژن های باکتری فعال است. غلظت بالای آن در طول روز، که به طور موثر می تواند از بین بردن میکروارگانیسم های بیماریزا ادامه یابد.

آنتی بیوتیک ها برای بیماری های اورولوژی

در سایر بیماریهای اورولوژی، چنین داروهایی مانند:

داروهای مسن تر نیز وجود دارد (به عنوان مثال، 5-نکت) که دریافت آن نه تنها بی فایده است، بلکه از آنجایی که میکروارگانیسم ها برای آنها استفاده می شود، بلکه خطرناک است؛ زیرا زمانی که آنها مصرف می شوند، بیماری در واقع درمان نمی شود.

آنتی بیوتیک های اورولوژی: دستور العمل برای استفاده

آنتی بیوتیک های اورولوژی باید به درستی استفاده شوند. انجام دقیقا همان روزهای زیادی که پزشکان تجویز می کنند، حتی اگر تمام علائم بیماری را گذرانده باشند. علاوه بر این، مهم است که یک آنتی بیوتیک در حدود یک بار دریافت شود تا غلظت آن در بدن ثابت بماند. آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های ارولوژی با الکل مصرف نمی شود.