خرابکاری یک اصطلاح است که از واژه لاتین destructio مشتق شده است که در ترجمه به معنای تخریب، نقض ساختار عادی چیزی است. در روانشناسی، این اصطلاح، یک نگرش منفی یک فرد را نشان می دهد که به برخی از اشیاء خارجی (خارج) هدایت می کند یا، به صورت اختیاری، به خودش (درون) و همچنین رفتارهایی که با این دیدگاه ها مطابقت دارد.
خرابکاری: به طور کلی
دکتر سیگموند فروید معتقد بود که مخرب بودن اموال معمول هر شخص است و معتقد است که تنها تفاوت در این است که این پدیده به چه نحوی هدایت می شود. اریک فروم در کار "آناتومی تخریب انسانی" متقاعد شده است که تخریب به سمت خارج، تنها انعکاسی از چیزی است که به سمت درونی هدایت می شود، و به این ترتیب معلوم می شود که اگر ویرانی فرد به خودش هدایت نشود، نمی تواند به دیگران ادامه دهد.
انقراض انسانی ناشی از این واقعیت است که فرد به سادگی تولید انرژی پربار را از بین می برد و موانع مختلف را در مسیر توسعه و خود بیان می کند. این به دلیل شکست در موضوع پیچیده خودآزمایی است که این پدیده پاتولوژیک بوجود می آید. جالب است، اما حتی پس از دستیابی به اهداف، فرد همچنان ناراحت کننده است.
ویرانی و جهت گیری آن
همانطور که در بالا ذکر شد، مخرب سازی می تواند به سمت درون و بیرون هدایت شود. بگذارید نمونه هایی از هر دو نوع را در نظر بگیریم.
تظاهرات رفتار مخرب اعمال شده به سمت خارج می تواند حقایق زیر را در نظر بگیرد:
- نابودی شخص دیگری (قتل)، نابودی شخصیت او؛
- تخریب جامعه، برخی از روابط اجتماعی (جنگ، اقدام تروریستی)؛
- از بین بردن اقلام با ارزش، به عنوان مثال، آثار و آثار هنری (خرابکاری)؛
- تخریب محیط طبیعی (تروریسم زیست محیطی، ecocide).
عواقب منفی در این مورد عمدتا بر روی جسم خارجی، نه شخص فرد تاثیر می گذارد.
تظاهرات رفتاری مخرب که به صورت داخلی یا به طور خودکار تخریب شده است عبارتند از:
- هر گونه سوء استفاده از مواد مغذی روحی (سوء مصرف مواد، الکل، وابستگی به مواد مخدر)؛
- خودکشی (عمدی ترور شخصی و خود نابودی فرد)؛
- وابستگی غیر شیمیایی پاتولوژیک: اعتیاد به اینترنت، قمار (اشتیاق به قمار) و غیره
تظاهرات زیادی وجود دارد و همه آنها آسیب خاصی دارند، برخی بزرگتر و بعضی کمتر.
رفتار مخرب و مخرب
رفتار مخرب یک نوع رفتار است که برای یک فرد مخرب است، که با انحرافات قابل توجهی از هنجارهای روان شناختی و حتی پزشکی در نظر گرفته می شود، که در نتیجه کیفیت زندگی انسان به شدت رنج می برد. شخصیت متوقف می شود و انتقاد از رفتار آنها را بررسی و ارزیابی می کند، سوء تفاهم در مورد اتفاقات و تحریف های شناختی درک به طور کلی وجود دارد. در نتیجه، عزت نفس کاهش می یابد، انواع اختلالات عاطفی بوجود می آیند
ویرانگری در خود فرد کاملا در هر فردی است، اما خود را تنها در لحظات دشوار، شاید دشوار و حیاتی حیاتی ظاهر می شود. اغلب این اتفاقات به نوجوانان رخ می دهد که علاوه بر مشکلات روان مرتبط با سن نیز هنوز با بارهای یادگیری و روابط پیچیده با نسل های قدیمی روبرو هستند.
در برخی موارد تغییرات شخصیت مخرب ممکن است، که شامل تخریب ساختار شخصیت و یا بعنوان یک گزینه خاص از اجزای آن است. اشکال مختلف این پدیده وجود دارد: تغییر شکل انگیزه های رفتار، تغییر شکل نیازها، تغییر در شخصیت و خلق و خوی، نقض رفتار مدیریتی اختیاری، اعتماد به نفس ناکافی و مشکلات در برقراری ارتباط با دیگران.