تصویر «بانوی پرنده» به ما داستان داستان یک نوجوان کالیفرنیایی را می گوید: مراحل رشد او و اولین قدم در بزرگسالی، روابط نامطمئن با مادرش، رویاها و عشق اول، تمایل به خروج از استان نزدیک به بزرگ شهری امیدوار کننده.
در مرکز حوادث
کارگردان فیلم، گرتا گرویگ، در مورد کار او به عنوان یک فیلم رادیویی صحبت می کند، اگر چه او می پذیرد که فیلم کاملا با حوادث زندگی اش سازگار نیست:
"من اغلب خواسته می شود چقدر این فیلم در مورد من است. من می خواهم بگویم که این داستان برای من بسیار شخصی است، اما این بدان معنا نیست که من نیز دقیقا همان رویدادها را تجربه کردم. من فقط توضیح دادم و نشان دادم که چه چیزی روح من نزدیک است، چگونه این جهان را می بینم و تجربه های مختلف مردم را احساس می کنم. من می توانم بگویم که شهر ساکرامنتو یکی از چندین انصاف با واقعیت های زندگی من است، البته، البته رابطه با مادر من نیز بسیار نزدیک به ما است. من یک شخص ریاکار هستم، همیشه علاقه مند به نگرش مردم، احساسات آنها هستم. روابط بین مادران و دختران همیشه یک موضوع برای مطالعه و بازتاب است. و من ساکرامنتو را دوست داشتم، اگرچه همیشه می خواستم به یک شهر بزرگ، لس آنجلس یا نیویورک حرکت کنم. اما این از احساس نارضایتی نیست، من همیشه به عمل جلب می شود، من باید در مرکز وقایع و احساسات باشم. و من شروع به نوشتن خیلی زود، از 4 سال، احتمالا. در ابتدا فقط خاطرات، یادداشت هایم، با اشتباهات من و مشکلات کودکانه بود. حالا به نظر می رسد خیلی شیرین است. "
همان
بازیگر نقش اصلی Gerwig برای مدت طولانی جستجو کرد و هنگامی که یافت شد، هنوز منتظر او برای شروع کار بود:
"من نمی توانستم دختر درستی را برای این نقش پیدا کنم. و با سیرس در تورنتو در جشنواره ملاقات کردیم. من اسکریپت را به او نشان دادم و آن را با صدای بلند خواندیم. بلافاصله متوجه شدم که او قهرمان من است. فیلمبرداری تنها یک سال بعد آغاز شد، همانطور که منتظر سیرشا بودم. انتظار طولانی بود، اما چگونه آن را توجیه شد! در این فیلم، کوچکترین جزئیات برای ما مهم بود. ما سعی کردیم همه چیز را با دقت برنامه ریزی کنیم. همه با اپراتور، هنرمند و کارگردان بحث کردیم و عجله نداشتیم. همه چیز مهم است - از رنگ پس زمینه بر روی دیوارها تا آرایش شخصیت اصلی. اغلب در فیلم ها، ما می بینیم که مدل مو و آرایش بازیگران در فریم، به سادگی کامل است، و تصور از تیزهوشان را به نمایش می گذارد. ما می خواستیم همه چیز را به صورت واقعی نگاه کنیم و احساس کنیم. "
نکته اصلی این است که اسکریپت را خراب نکنید
دربارهی اولین فیلمنامهنویسی او، آرام آرام صحبت میکند و به یاد میآورد که انتظار ندارد فیلم را در اسکریپت خود قرار دهد:
"صادقانه بگویم، پس واقعا به آن فکر نکردم. نکته اصلی این است که اسکریپت خوب است، بنابراین شرم آور نیست که آن را نشان بدهیم. و زمانی که او آماده بود، همه چیز را بازبینی کرد، دوباره درک کرد، و تنها پس از آن، فکر کردم که ممکن بود خودم را برای کارگردانی آماده کنم. این تصمیم آسان نبود. متوجه شدم که اسکریپت من بسیار خوب است و آن را خراب می کند یا آن را با خطا خراب می کند، غیر قابل تحسین خواهد بود. اما بعد از همه، مدتها بود که می خواستم دستم را در این زمینه امتحان کنم و تصمیم گرفتم که این بهترین زمان برای شروع باشد. به خصوص از آن زمان هیچ کس به من اسکریپت شخص دیگری اعتماد ندارد. و این واقعیت که من برای اسکار در رده بهترین کارگردانی نامزد شد، به سادگی باور نکردنی بود. من کاملا مشتاق بودم و این واقعیت که فیلم بیش از حد مثبت دریافت کرد، غرور و افتخار من برای خودم و تیمم را باعث می شود. "
- سارس رونان می داند چگونه می تواند بی تفاوتی دوستانه را به تصویر بکشد اگر او اسکار را دریافت نمی کند
- گرتا گرویگ و میراسرووینو به دلیل اتهامات آزار و اذیت در برابر وودی آلن حاضر نشدند
- بری لارسون و اسکار 2016
شکست در زندگی و حرفه
گرتا به عنوان قهرمان فیلم، که بسیاری از امتناع از ورود به دانشگاه را دریافت کرد، گرتا هم اغلب در زندگیش رد کرد. اما مشکلات دختر فلسفی است و او می پذیرد که زندگی به طور کلی چیزی ساده نیست:
"من بسیاری از برنامه های کاربردی را به کالج ها فرستادم و به طور عمده در رشته های دانشگاهی پذیرفته شدم. اما با حرفه ی عمل، همه چیز کمی پیچیده تر بود. من واقعا می خواستم به یکی از مدارس درام بروم، با این حال، من هرگز دعوت نامه ای از هیچکس دریافت نکردم. در طول تحصیلات خود در مدرسه، من برای یک گروه درام از بخش هنر درخواست دادم. و اینجا من ناامید شدم من بسیار شبیه آن افرادی هستم که از من منصرف شدند و سپس به من یاد بدهند، من می خواهم آنها را در چشم خود ببینم و از انتقام لذت ببرم. هرگز نباید از دست برود، بلکه به یک دیوانه کننده تبدیل شود، به اهدافش برسد، همچنین ارزشش را ندارد. من در زندگی خوش شانس بودم تا با افراد خوب، جالب و با استعداد آشنا شوم، که از آنها خیلی زیاد آموختم. همه ما خیلی متفاوت بودیم و به همین دلیل ارتباطات و تجربه بسیار ارزشمند بود. من هنوز هم با آشنایی من با آنها افتخار می کنم و همیشه با موفقیت های خودم راضی هستم. "