شخصیت از زمان بسیار قدیم، هزاران فیلسوف و بعدها روانشناسان، خواهان شناخت ذات، واقعی بودن «من»، ماهیت آگاهی آن و انگیزه های پنهان ناخودآگاه هستند. هر مردی، چنان که گویی اعتقاد ندارد که او خود را کامل می داند، اشتباه است. همه ما به پایان ذرات جهان عظیم ناشناخته است. بنابراین، مسئله شخصیت در روانشناسی اجتماعی تا امروز باقی می ماند.
مشکل درک شخصیت در روانشناسی
بنابراین، امروزه به لطف کارهای بسیاری از روانشناسان با استعداد، رویکردهای زیر برای مطالعه شخصیت وجود دارد:
- تشخیص ساختار اجتماعی-روانشناختی آن.
- مطالعه شخصیت از نظر جامعه شناسی و روانشناسی.
- تجزیه و تحلیل تمام راه های ممکن برای اجتماعی شدن آن.
اگر ما در مورد ساختار آن صحبت کنیم، پس طبق تعالیم Z. فروید، باید تمایز قائل شویم:
- جزء شخصی "آن". اینها درایوها هستند که در هر صورت توسط جامعه محکوم خواهند شد.
- "سوپر من" این در این دسته باید به قوانین اخلاقی، اصول اخلاقی انسان نسبت داده شود.
- "من" این نیازهای بدن، غرایز را متحول می کند. همیشه بین دو جزء قبلی مبارزه وجود دارد.
مشکل شکل گیری شخصیت
در مراحل خاص توسعه آن، فرد کامل می شود، به شخصیت بالغ تبدیل می شود. مراحل شکل گیری آن دقیقا در فرآیند آموزش دیده نشان داده شده است. علاوه بر این، در تعامل با جامعه، توسعه مهارت های ارتباطی خود را، هر یک از ما اعتماد به نفس خود را توسعه، فردیت خود را نشان می دهد.
مشکل شخصیت در جامعه شناسی
جامعه شناسان معتقدند مفهوم یک فرد را به عنوان:
- موضوع تعامل بین خودشان، جامعه؛
- به عنوان یک کیفیت جداگانه از فرد، که خود را احساس می کند تنها در لحظه های کار مشترک با جامعه، فعالیت، گفتگو.