تخصص روانشناسی

تخصص روانشناسی یک ابزار در کار یک روانشناس بالینی و همچنین یک روانشناس قانونی است.

اصول معاینه روانشناختی مطالعه فرآیندهای ذهنی، شرایط و خصوصیات افراد سالم درگیر در موارد جنایی و مدنی است.

نیاز به تخصص پزشکی و روانی بستگی به نیاز به ایجاد یک «سلامت» فرد ذهنی ممکن است. این در مورد زمانی بسیار مهم است که اندازه گیری و میزان بروز عواقب قانونی آن بستگی دارد. بدون نتیجه گیری از یک روانشناس، فرد نمی تواند در دادگاه بی کفایت باشد.

صلاحیت تخصص پزشکی و روانشناختی:

بررسی اجتماعی و روانی کودک، شناسایی ویژگی های رشد ذهنی کودک، توانایی های او، میزان سازگاری اجتماعی در جامعه است.

معاینه روانپزشکی پس از مرگ توسط دادگاه تعیین می شود زمانی که فردی که هرگونه اقدام متقابل را مرتکب شده است، مرده است، در حالی که دادگاه در زمان نوشتن پرونده سوالات و تردیدهایی در مورد وضعیت ذهنی مرحوم دارد.

معاینه روانشناسی قانونی یک سیستم تحقیق درباره شخصیت و فعالیت یک فرد تحت تحقیق یا یک فرد محکوم و همچنین شاهد و قربانی است. این توسط روانشناسان انجام شده است. هدف از معاینه روانشناسی قانونی جمع آوری و روشن کردن اطلاعات مهم برای تحقیقات و دادگاه است.

علل انتصاب معاینه روانشناسی قانونی:

انواع روانشناسی قانونی

  1. تخصص فردی و کمیسیون یکی از ویژگی های متمایز تعداد کارشناسان این روش است.
  2. امتحانات پایه و اضافی تخصص اصلی برای تصمیم گیری متخصصان مسائل اولیه اختصاص دارد. یک معاینه اضافی یک معاینه جدید است، که به دلیل کمبود وضوح نظر متخصص در اولین مورد منصوب شده است.
  3. اولیه و تکراری اگر تشخیص داده شود که متهم از اختلالات روحی رنج می برد، اما او قادر به ارائه گزارش از اقداماتش است، این نتیجه گیری مبنی بر ادعای ناتوانی او نیست.

شایستگی معاینه روانشناسی قانونی دامنه مسائل را که توسط کارشناسان و مرزهای مورد بررسی قرار گرفته است، تعیین می کند. این نیز به شدت توسط قانون محدود شده است.

صلاحیت تخصص روانشناسی این است:

ارزیابی کارشناس نقش مهمی ایفا می کند و برای ایجاد عدالت در دادرسی در مورد ضروری است.