گلوکوم زاویه باز - چگونگی جلوگیری از از بین رفتن دید؟

گلوکوم زاویه باز پاتولوژی مزمن چشم است، همراه با افزایش فشار داخل چشم و آتروفی تدریجی عصب بینایی، تهدید کامل کوری. چگونه به رسمیت شناختن این بیماری است که به طور فزاینده ای در جوانان یافت می شود، و همچنین نحوه درمان آن، ما بیشتر در نظر می گیریم.

زاویه بسته و گلوکوم زاویه باز - اختلاف

دو نوع آسیب شناسی شناخته شده است: گلوکوم زاویه باز و گلوکوم زاویه بسته. در هر دو مورد، نتیجه پروسه های پاتولوژیک در بافت های چشم، از دست دادن عصب بینایی است که منجر به نابینایی می شود. در چشم ما، مایع آب مایع به طور مداوم تشکیل می شود، خروج آن از طریق سوراخ واقع بین قرنیه و عنبیه (زاویه فیلتر) رخ می دهد.

با توجه به تعادل جریان و خروج رطوبت در داخل چشم، فشار ثابت ویژه حفظ می شود. اگر به دلايل مختلف خروج مايع داخل چشم به دشواري برسد، شروع به جمع شدن مي کند که منجر به افزايش فشار مي شود. در نتیجه، عصب بینایی و دیگر بافت های مجاور شروع به بار ثابت می کنند، خونریزی مختل می شود، هیپوکسی بوجود می آید، و فرد از بین می رود.

با گلوکوم زاويه باز، زاويه فيلترينگ به همان اندازه که بايد باز باشد، باز و بسته مي شود و در لايه هاي عميق چشم مانع آزاد شدن رطوبت مي شود. این شکل بیماری به آرامی، به تدریج گسترش می یابد. با گلوکوم بستن زاویه، یک انسداد شدید کانال تخلیه وجود دارد، به عنوان مثال زاویه اتاق جلو بسته می شود. در این حالت، فشار داخل چشم به سرعت در حال افزایش است، ممکن است یک حمله حاد رخ دهد و نیاز به کمک فوری داشته باشد.

گلوکوم زاویه باز - علل

بسته به مکانیزم توسعه پاتولوژی، گلوکوم زاویه باز اولیه و ثانویه جدا شده است. اولین گونه به طور مستقل توسعه می یابد و با عوامل ژنتیکی ارتباط دارد. مشخص شد که تمايل به توسعه پاتولوژي مشخصه هاي ساختار زاويه اتاق قدامی چشم را مشخص می کند. علاوه بر این، تغییرات در سیستم زهکشی در برخی از وابستگی به نقض در سیستم غدد درون ریز، سیستم عصبی، در عروق است. بنابراین، بیماری می تواند با چنین آسیب شناسی مرتبط باشد:

گلوکوم ثانویه در برابر پس زمینه سایر بیماری های مخرب یا عفونی التهابی چشم ها، پیامدهای صدمات، سوختگی ها، فرآیندهای تومور، مسمومیت ایجاد می شود. بر طبق مطالعات اخیر، توسعه بیماری تحت تأثیر عوامل مانند شیوه زندگی بی تحرک، فقدان فعالیت بدنی منظم، عادت های بد، وزن بیش از حد بدن است.

گلوکوم زاويه باز - درجه

با توجه به تغییرات پدیده ای تدریجی در بافت های چشم، اغلب فرآیندهای متوالی در حال توسعه، گلوکوم زاویه باز به چند درجه (مراحل) تقسیم می شود. در عین حال، سطح فشار داخل چشم نیز ممکن است طبیعی باشد (کمتر از 27 میلی متر جیوه)، متوسط ​​(از 28 تا 32 میلی متر) و یا بالا (بیش از 33 میلی متر جیوه). ما تمام مراحل گلوکوم زاويه باز را توصیف می کنیم.

زاویه باز درجه اول گلوکوم

در این مرحله، که مرحله اولیه است، تغییرات پاتولوژیک مشخصی مشاهده نمی شود. ممکن است افزایش فشار داخل چشم، تغییر ناچیز در زمینه بینایی وجود داشته باشد. با یک معاینه چشم پزشکی خاص، تغییرات در فوندوس نشان داده شده است - ظهور افسردگی در مرکز دیسک عصبی بینایی (حفاری). اگر گلوکوم زاویه باز در این مرحله تشخیص داده شود، پیش آگهی آسیب شناسی برای ظرفیت کاری و زندگی بیماران مناسب است.

گلوکوم زاويه باز 2 درجه

مرحله دوم پاتولوژی به نام توسعه یافته است. بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه دار پیشرفته تشخیص داده می شوند، شکایت های خاصی دارند و با محدود شدن زمینه دید محیطی بیش از 10 درجه از سمت بینی ارتباط دارند. علاوه بر این، در این مرحله، تنگی کانونیکی از میدان دید، که به 15 درجه نمی رسد، می توان اشاره کرد. پس از بررسی، نشان داده شده است حفاری دیسک عصبی بینایی به لبه آن می رسد.

زاویه باز زاویه گلوکوم 3 درجه

فرآیندهای آسیب شناختی در این مرحله در نظر گرفته شده اند. گلوکوم زاویه باز دوم که در این مرحله تشخیص داده می شود بسیار خطرناک است. نقص بصری در حال افزایش است. در یک یا چند بخش، بیش از 15 درجه، یک میدان مغناطیسی در میدان دید وجود دارد. حفاری دیسک عصب بینایی تشدید می شود. اغلب، در بیماران با درجه سوم گلوکوم، یک چشم لوله وجود دارد، که در آن به نظر می رسد از طریق یک لوله باریک.

زاویه باز زاویه گلوکوم 4 درجه

تشخیص گلوکوم 4 درجه - مرحله پایانی بیماری. در اغلب موارد، یک فرد در حال حاضر به طور کامل در یک یا هر دو چشم چشم می زند. بعضی از بیماران هنوز هم می توانند به علت "جزیره" کوچکی از زمینه بصری ضعیف باشند. علاوه بر این، اگر نوردهی اشعه های نور به اشتباه تعیین شود، می توان حس گر نور را حفظ کرد. با امکان مشاهده فوندوس، آتروفی عصب بینایی ایجاد می شود.

گلوکوم زاویه باز - علائم

در مراحل اولیه، علائم اولیه گلوکوم زاويه ای باز به طور نا مشخص است که تعداد کمی از بیماران نگران آن هستند و به چشم پزشک منتقل می شوند. نشانه های زیر که به طور منظم یا از زمان به زمان ظاهر می شود باید محتاط باشند:

گلوکوم زاویه باز - تشخیص

اغلب، تشخیص "گلوکوم زاويه باز" به طور تصادفی در طی امتحانات حرفه ای برنامه ریزی شده، معاینه در دفتر اپتیک ایجاد می شود. یک مجموعه از اقدامات تشخیصی، زمانی که مشکوک به گلوکوم زاویه باز است، شامل چنین مطالعاتی می شود:

چگونه برای درمان گلوکوم زاویه باز؟

از زمانی که گلوکوم زاویه باز کشف می شود، درمان باید به طور مداوم انجام شود. هنوز نمی توان ارگانهای بینایی را کاملا درمان کرد، اما بیماری را می توان کنترل کرد و پیشرفت آن می تواند متوقف شود. درمان گلوکوم زاويه باز براساس تکنيک هاي محافظه کارانه و عمل آوري، بسته به ماهيت پاتولوژي است. وظیفه اصلی پزشکی در این مورد پیشگیری یا کاهش آسیب به عصب بینایی است. این نیاز دارد:

در مراحل اولیه، درمان محافظه کارانه اغلب موثر است و شامل داروهای گوناگون با گلوکوم زاويه باز، هم موضعی و هم سیستمیک است. علاوه بر اینها، تکنیک های فیزیوتراپی گاهی نیز مورد استفاده قرار می گیرند، از جمله: القای الکتروکودنت دیسک نوری. اگر چنین درمان نتایج خوبی داشته باشد، بیمار آن را به طور دوره ای ادامه می دهد، حداقل دو بار در سال توسط چشم پزشک بررسی می شود. اصلاح درمان ممکن است لازم باشد اگر بدتر شدن عصب چشم شناسایی شود.

آماده سازی برای درمان گلوکوم زاویه باز

به عنوان یک درمان موضعی، قطره چشم با گلوکوم زاویه باز استفاده می شود که باید به طور منظم، به طور دقیق در زمان استفاده شود. این داروها یک جهت متفاوت از عمل دارند. در نظر بگیرید که قطرات را می توان با گلوکوم زاویه باز (لیست) تجویز کرد:

اگر قطره های چشم به اندازه کافی فشار داخل واکه را کنترل نکنند، داروهای سیستمیک را تجویز می کنند:

علاوه بر این، برای بهبود جریان خون به عصب بینایی و حفاظت از سلول های عصبی تجویز داروهای عروقی، آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها:

درمان جراحی گلوکوم زاويه باز

در موارد شدید، درمان محافظه کارانه اثرات مناسب را ایجاد نمی کند و برای کاهش فشار داخل چشم توصیه می شود از تکنیک های جراحی استفاده شود. در این مورد، صرف نظر از نوع عمل، بینایی قابل بهبود نیست و کاملا درمان می شود. در مواردی که گلوکوم زاویه باز 4 درجه تشخیص داده می شود، عمل ممکن است بی فایده باشد و اگر بینایی باقی مانده حفظ شود، حتی منجر به از دست رفتن کامل آن می شود.

عملیات ها به دو نوع تقسیم می شوند: