همه ما یک بار از طریق مشکلات نوجوانی گذشت . اما تنها با تبدیل شدن به والدین، ما می توانیم به طور کامل از بار کامل این دوره زندگی قدردانی کنیم. کسی که می ترسد فرزندش به یک شرکت بد تبدیل نشود، کسی با رفتار بیش از حد تهاجمی و یا برعکس رفتار بی نظیر کودک، هراس دارد. این تجربیات برای کودکان است که ما را به روانشناسی نوجوانان عمیق می کشد و راه هایی برای حل مشکلاتشان را دنبال می کند. با این حال، اگر فرزند شما را رد کند، تعجب نکنید: در بلوغ، همه توصیه ها، به ویژه از بزرگسالان، "به شیوه ای خصمانه" درک می شوند.
برای کمک به نوجوان برای غلبه بر مشکلات، باید در طول این دوره، انواع مختلفی از شرایط ذهنی شخصیت خود را در نظر داشته باشید. بیایید دریابیم که وضعیت ذهنی و عاطفی نوجوانان چگونه می شود و چرا این اتفاق می افتد.
خصوصیات ذهنی نوجوانان
همه می دانند که خلق و خوی کودکان 11 تا 15 ساله اغلب می تواند معکوس شود. این به خاطر بازسازی هورمونی بدن کودک است، که در حال حاضر آماده شدن برای تبدیل شدن به یک بزرگسال است. و هیچ چیز تعجب آور نیست که این تغییرات روان را تحت تاثیر قرار می دهد - این مکان آسیب پذیر ترین، "پاشنه آشیل" هر شخص است. روانشناسان انواع مختلف روانکاوی عاطفی نوجوانان را تشخیص می دهند:
- فعالیت - passivity؛
- اشتیاق - بی تفاوتی؛
- هیجان - مهار؛
- تنش - رهایی؛
- ترس شادی است؛
- تعیین - سردرگمی؛
- امید محکوم است
- اضطراب - آرامش؛
- اعتماد به نفس خود شک است
با وجود این واقعیت که این فرآیندهای ذهنی مخالف هستند، در نوجوانان آنها می توانند جایگزین و تغییر برای مدت کوتاهی از زمان. همانطور که در بالا گفته شد، این یک طوفان هورمونی است و می تواند برای کودک کاملا سالم و طبیعی باشد. در حال حاضر او می تواند با یک راه دوستانه با شما چت کند، و در عرض دو دقیقه - در خود بسته و یا رسوایی را ترتیب و ترک، ضامن درب. و حتی این یک دلیل برای نگرانی نیست، بلکه فقط یک نوع از عرف است.
با این حال، شرایطی که در رفتار فرزند در این سن غالب هستند، به ایجاد ویژگی های متناظر شخصیت (بالا بودن یا پایین عزت نفس، اضطراب یا شادابی، خوش بینی یا بدبینی و غیره) کمک می کند و این در کل زندگی آینده اش تاثیر می گذارد.
روشهای تنظیم و خودارزیابی وضعیتهای ذهنی در نوجوانی
رایج ترین توصیه برای والدین نوجوان این است که به سادگی "زنده ماندن"، تحمل این زمان. در واقع، یک کودک ذهنی سالم قادر است بر مشکلات ناشی از او غلبه کند. والدین باید فقط نسبت به رفتار او دلسوز باشند و با او سخت تر از معمول نباشند. برعکس، هر چه راحت تر با کودک بالغ خود درمان می شود، ساده تر خواهد بود که روابط را با شما برقرار سازد. اصول خود را در روابط "پدر و مادر" تجدید نظر کنید، اگر در شرایط برابر قرار نگیرد، با او ارتباط برقرار کنید، و سپس حداقل با یکسان با خودتان. به یاد داشته باشید که در این سن، کودک بسیار آسیب پذیر است، حتی اگر او آن را نشان نمی دهد. و او باید بداند که والدین همیشه در کنار او هستند، و او تنها نیست و در صورت مشکلی که در هر صورت به او خواهد رسید
در صورت لزوم، از یک روانشناس متخصص در مشکلات نوجوانان و در صورت جدی تر شدن مشکلات، به یک متخصص روانپزشک دعوت کنید.
والدین عزیز! فراموش نکنید که شما باید یک رابطه اعتماد با فرزندتان ایجاد کنید، از سن ابتدایی شروع کنید. این باعث می شود بسیاری از مشکلات در دوران نوجوانی اجتناب شود.