ظروف از عدس - خوب و بد

عدس به طور قابل ملاحظهای از سایر فرهنگهای خانواده نخود متفاوت است زیرا در آن تعداد زیادی از اسید آمینه، فیبر غذایی، ویتامین ها و میکرو ارگانیسم ها وجود دارد. عدس از زمان های قدیم در قاره های مختلف سیاره ما نه تنها به عنوان یک محصول غذایی بلکه به عنوان یک داروی تولید شده است.

مزایا و معایب ظروف عدس

همه عدس ها یک انبار مفید از مواد مورد نیاز بدن ما هستند. در 100 گرم محصول حاوی:

محتوای مواد مفید در ترکیب عدس قرمز و سبز کمی متفاوت است، همانطور که خواص تغذیه ای و مصرف آشپزی.

کدام عدس بهتر است، قرمز یا سبز است؟

همه انواع عدس متعلق به محصولات رژیم غذایی عمدتا به دلیل محتوای نسبتا کم کالری، خواص به سرعت اشباع شده و غنی سازی بدن با مواد مغذی لازم است. عدس قرمز حاوی آهن بیشتری است، بنابراین برای افراد مبتلا به کم خونی ، خستگی مزمن، آسیب های قلبی مفید است.

خواص سودمند عدس سبز در یک شاخص گلیسمی استثنایی پایین است که محصول آن را برای افراد دیابتی ایجاد می کند. علاوه بر این، ظروف از عدس سبز است که برای کاهش وزن توصیه می شود، زیرا آنها سطح شکر را در خون عادی می کنند و دارای اثر مضر اندکی است.

عدس سبز را می توان به عنوان یکی از مواد غذایی در رژیم های کم کالری استفاده کرد. با توجه به محتوای فیبر بالا، آن را به سرعت و به طور دائم بدن را اشباع می کند. غنی از ویتامین ها و مواد معدنی کمک می کند تا از عواقب ناخوشایند که در بسیاری از رژیم های غذایی ذاتی وجود دارد جلوگیری شود.

متخصصان یک رژیم لاکتیکال را توسعه دادند. در نسخه کلاسیک این رژیم غذایی، ظروف عدس با یک وعده غذایی روزانه جایگزین می شوند. به شدت - این ظروف غالب هستند. در عین حال، مهم نیست که چگونه وعده های غذایی پخته شده است، می توان آن را سوپ ها، خورش های گیاهی خاردار، سالاد سرد و گرم، غلات، کباب و کتلت ها.

با وجود همه مفید بودن آن، عدس می تواند آسیب بزند. با مصرف بیش از حد مکرر از ظروف از آن در بدن ممکن است بیش از حد از مواد معدنی خاص. محتوای بالای لیزین و پروتئین می تواند فشار زیادی بر سیستم گوارش و ادرار ایجاد کند. علاوه بر این، مانند همه حبوبات، عدس می تواند باعث افزایش گاز در روده شود.