ادراک در روانشناسی

ادراک یکی از فرآیندهای شناختی اولیه است که تصویر ذهنی دنیایی را در ذهن ما شکل می دهد. بازتاب در ذهن یک فرد از طریق تاثیر مستقیم بر ارگان های حس، که شامل بینایی، شنیدن، بوییدن و لمس است، رخ می دهد. از آنجا که سیستم حسی تاثیری دارد، روش های درک نیز بستگی دارد. این ادراک است که به ما فرصت می دهد تا متوجه شود که چه چیزی برای ما اتفاق می افتد و چگونه جهان بر ما تاثیر می گذارد.

ویژگی های ادراک

ادراک، و همچنین سایر فرآیندهای شناختی، ویژگیهای خاصی دارد که آن را از پس زمینه دیگران تشخیص می دهد.

همانطور که پیشتر گفته شد، توسعه ادراک، یا به جای آن ویژگی های ذاتی آن، همانطور که کودک رشد می کند، رخ می دهد. این در این واقعیت ظاهر می شود که شکل جسم برای کودک اهمیت بیشتری پیدا می کند. حتی در دوران کودکی، فرد یاد می گیرد که افراد و اشیاء اطرافش را تشخیص دهد. شاخص کمی حرکات هرج و مرج کاهش می یابد، در حالیکه تعداد حرکات بدن هدفمند افزایش می یابد. توسعه فعال ادراکات همچنان ادامه دارد.

این فرایند ذهنی، مثل همه ی دیگران، نمی تواند به درستی توسعه یابند، بنابراین یک موضوع بسیار مهم در زمان ما، مطالعه ضعف ادراک است.

علل ناهنجاری های مختلف در توسعه درک آنچه اتفاق می افتد ممکن است به عنوان اختلال در ارتباط بین سیستم های اندام های حساس و مراکز مغز مربوطه آنها به عنوان یک نتیجه از آسیب و یا تغییرات مورفولوژیکی در بدن است.

حتی اگر هر نقضی را انتخاب کنید، توضیحات آن فضای بسیار زیادی را خواهد گرفت. نقض منجر به بسیاری از فرآیندهای دیگر رگرسیون در بدن می شود، که باعث می شود که علائم آن حتی مشکل تر باشد.

اختلالات در کار هر سیستم حسی ممکن است نشان دهنده ضایعه ناحیه مغز باشد. به عنوان مثال، در صورت نقض توپوگرافی ادراک، شخص در معنای حقیقی می تواند در سه چوب کاشته شود، زیرا توانایی حرکت به زمین را از دست داده است. مسمومیت الکلی شدید نیز بر روی درک فردی تاثیر می گذارد، در این حالت، عملا حساس نیست، بنابراین برای رسیدن به آن دشوار است.

به طور کلی، حتی با یک اختلال در ادراک، نیازهای اساسی ارگانیسم رنج می برند، که در هر صورت یک فرآیند بسیار نامطلوب و خطرناک است.